Paul van Santvoort staat 24 uur per dag klaar voor zijn kippen
Afgestudeerd onderzoeker Paul van Santvoort zet voor zijn tienduizenden kippen energiek zijn beste beentje voor. Qua omvang is het contrast met de Maashorstvarkens die hij grootbrengt, schril.
Het is een aardigheid om te zien, die varkens van Paul van Santvoort (31). De beesten spollen lekker buiten rond. De krulstaarten trekken achter in de Loo in Nistelrode veel bekijks. Bij bosjes stappen fietsers af. ,,Hoe kleiner de biggen, hoe meer volk”, merkt de eigenaar op.
‘Alles vers weg zetten’
Veel heeft-ie er niet. Een beer, twee zeugen en zes biggen. ,,Het is goed om te weten waar het vlees vandaan komt en hoe met dieren wordt omgesprongen. Vanaf de geboorte tot het einde ben ik ermee bezig. Het vlees verkoop ik aan particulieren. Ik probeer alles vers weg te zetten.”
Een jaar of vijf geleden begon hij ermee. Op een braakliggend stukje grond achter het ouderlijk huis. Er staat een bord: ‘Maashorstvarken’ plus bijbehorende website. Dat is zijn idee, beetje meeliftend op de populariteit van het natuurgebied waar de scharrelvarkens tegenaan wonen.
,,Het zijn Berkshires, een oud Engels ras. Ik ging op zoek naar varkens die winterhard zijn en hun eigen kostje bij elkaar kunnen scharrelen. Ze hebben een heel rustig karakter, ik durf mijn nichtje er zo tussen te zetten. Ik heb gekeken naar de fokkwaliteit, naar hammen en goede schouders. Je moet er natuurlijk een beetje verstand van hebben. Een ziek varken moet je kunnen herkennen.”
Van Santvoort mag graag barbecuen. Dat deed hij ook een paar keer op de Pinksterfeesten in Nistelrode. ,,Da’s leuk om te doen. Ook om het Maashorstvarken te promoten, maar vooral om mensen blij te maken met een lekker, goed bereid stuk vlees.”
Kleinschaligheid troef
Kleinschaligheid is hier troef. Groter gaat het niet worden. Zijn echte werk is een totaal ander uiterste. Van Santvoort runt een vleeskuikenbedrijf sinds anderhalf jaar met 75.000 vleeskuikens in Vinkel en 90.000 in Son.
Een boerenbedrijf, dat was eigenlijk niet de bedoeling. Van Santvoort heeft de HBO Toegepaste Natuurwetenschappen op zak, research en development. ,,Nieuwe dingen onderzoeken, vind ik machtig interessant. Zoals in mijn stage grondstoffen voor kunstgebitten. Maar toen kwam de financiële crisis rond 2007. Op R&D wordt als eerste bezuinigd.”
Hij ging meer dagen werken bij de vleeskuikenboer waar hij vanaf zijn vijftiende op zaterdag werkte en werd bedrijfsleider. ,,Toen de kans kwam voor mezelf te beginnen, heb ik die gegrepen. Ondernemen heeft altijd in me gezeten, zelf de touwtjes in handen hebben.”
,,Bij kuikens voel ik me meer op mijn gemak. Daar heb ik de meeste affiniteit mee. Dat is een gevoel dat ik in de stal heb. Dat is niet uit te leggen. Ik sta 24 uur per dag klaar voor mijn kippen. Ik doe wat ik leuk vind, dat is geen opgave. Heb alle vrijheid mijn tijd zelf in te delen.”
Het is een eenmansbedrijf. ,,Deze omvang is economisch rendabel. Net met één man rond te breien. Op piekmomenten schakel ik zzp‘ers in.”
Frequent loopt hij rondjes om te zien hoe de kuikens het maken. ,,Een kuiken heeft niks anders nodig dan goed eten, goed water, goed klimaat. Dan voelt-ie zich goed. Hij moet zijn ding kunnen doen, een stofbadje kunnen pakken en haantjesgedrag kunnen vertonen. Dan gaan ze zo omhoog tegenover elkaar staan.”
Hij let goed op of de kuikens niks te kort komen. ,,Het voer is gebaseerd op organische ingrediënten. Dat ondersteun ik met zuren en mineralen. Welke en hoeveel heb ik zelf uitgevogeld. Dat past bij mijn research-achtergrond. Je kijkt wat je in de stal ziet gebeuren.”
Van Santvoort is ook bezig met fijnstofreductie. ,,Dat doe ik bewust voor mezelf en kuikens. Ionisatie zuivert de lucht. Moleculen plakken vast aan fijnstof en dwarrelen naar beneden. Dat werkt super. Er is zichtbaar minder fijnstof. Hiermee sorteer ik voor op normen in de toekomst.”
Heteluchtkanonnen
Led-lichten vervangen TL-balken. Nieuwe verwarmingselementen in plaats van heteluchtkanonnen zullen een fijnere warmte leveren. Het zijn investeringen van vele tienduizenden euro’s.
Enorm boos kan hij zich maken over Wakker Dier, dat in zijn ogen pertinente onjuistheden verspreidt over de ‘lijdensweg van de plofkip’. ,,Kom hier maar in de stal kijken, zeg ik tegen mensen. Aan kleinschaligheid hangt een ander prijskaartje. Het moet wel betaald worden door de consument.”
Bron: BD
Foto: © Maarten van de Rakt
